ARCHITEKTURA: Mikrokawalerka
PROJEKT:
Mikro kawalerka, to przestrzeń do życia dla młodej samodzielnej osoby.
Czas przygotowania: 2 tygodnie
Metody projektowania: wywiady pogłębione, dzienniczki, sortowanie kart, …
Narzędzia, których używałam: GoogleForms, kardsort.com, szkic, Sketchup
KONTEKST
Pierwsze samodzielne kroki, pierwsze samodzielne mieszkanie … ale zanim do tego dojdzie, w obecnych czasach młody człowiek musi przejść długą drogę do własnego m. Młodzi ludzie już w trakcie studiów zaczynają swoją karierę zawodową. Świat przyspieszył. Każdy potrzebuje swojego miejsca do życia. Kawałka, gdzie będzie mógł przechowywać swój świat. Pracując w IKEA często spotykamy się z rozwiązaniami, które mają ułatwić nam codzienność.
Podczas projektowania nowej, ulepszonej wersji ekspozycji Projektu IKEA Business wybraliśmy rozwiązanie do mikrokawalerki. To indywidualna przestrzeń młodej osoby, która ceni swoją prywatność, ma zapewnione podstawowe funkcje mieszkania i chce mieszkać sama w niedrogi sposób.
PROCES
RESEARCH:
Badanie rynku
na początku postanowiłam przeanalizować listy zakupowe moich klientów, którzy meblowali mikrokawalerki. Niektóre z nich były bardzo dobrze zaplanowane, aż po szczegół, inne zupełnie proste, ale jak się okazuje minimalizm nie był tu minusem. Okazało się, że te najmniej przemyślane listy zakupowe stały się najbardziej praktycznymi.
Wywiady pogłębione
Badania zaczęłam od wywiadów pogłębionych, w których dwa pytania były pytaniami zamkniętymi, a pozostałe otwartymi. W wywiadach uczestniczyło 10 osób, właścicieli lub mieszkańców kawalerek, w wieku od 20 do 34 lat. Dzięki nim uzyskałam wiele informacji na temat potrzeb danego mieszkańca małego mieszkania. Niektóre odpowiedzi były zaskakujące.
Sortowanie kart
kolejnym krokiem w badaniach było sortowanie kart. Pytanie było jedno: co robisz w domu? Do badania zaprosiłam te same osoby, co uczestniczyły w wywiadach pogłębionych. Osoby wypisywały różne czynności, które wykonują w domu. Większość oczywiście powtarzała się.
Patrząc na zestaw czynności, zadałam uczestnikom pytanie: czy jesteście w stanie pogrupować te czynności? Jak nazywałyby się worki, do których wrzucilibyśmy daną czynność? Użytkownicy zdefiniowali cztery grupy.
Kolejnym krokiem było sortowanie czynności do następujących grup:
- pasja i nauka
- relacje
- spanie / wypoczynek
- jedzenie
- inne
Następnie, poprosiłam uczestników, aby skojarzyli powstałe grupy z jakimś elementem wyposażenia. Powstały grupy, które charakteryzowało łózko, kuchnia, biurko, sofa i dywan.
Dzienniczki
Każdą z badanych dziesięciu osób poprosiłam o sporządzenie “dzienniczka przebywania w domu”. Dzienniczek miał być prowadzony codziennie. Zawierał 5 zadań do wykonania. Za każdym razem były to te same pytania. Najbardziej byłam ciekawa, czy podobne czynności uczestnicy wykonują w podobnym czasie?
Dzienniczki były prowadzone ręcznie, za pomocą kart przygotowanych przeze mnie. Każdego dnia badani wypełniali tą samą kartę. Moim głównym celem dzienniczków było sprawdzenie: co dany użytkownik robi o danej porze dnia w domu, gdzie tą czynność wykonuje, w którym miejscu domu, jak długo i ile czasu ostatecznie spędza w domu.
Dzienniczki dały mi obraz funkcjonalności produktu i jego zakresu do wykonania. W kolejnym kroku przeszłam do podsumowania badań i wyciągnięcia wniosków. Powstała kluczowa persona, pierwsze szkice i schemat działania modelu.
JAK MOGĘ ...
pomóc rodzicom znaleźć doskonałą bajkę dla ich dziecka, każdego dnia, na każdy humor i sen?
DEFINIOWANIE:
Zdefiniowanie problemu
Młodzi ludzie potrzebują dachu nad głową, ale prowadząc aktywnie zawodowo tryb życia nie zależy im na dużym przestronnym domu. Wystarczy aby jego wyposażenie zapewniało podstawowe funkcje życiowe.
Po przeanalizowaniu dzienniczków, okazało się, że średnio badany użytkownik spędza w domu 4-5 godzin poza godzinami snu. Najwięcej godzin spędza w niedziele, bo od 6 do 12 godzin.
Persona
Zgodnie z wytycznymi globalnymi IKEA do projektu powstała jedna persona, a dokładnie użytkownik, który będzie zamieszkiwać dane wnętrze. Użytkownik prowadzi charakterystyczny tryb życia do grupy, która w przyszłości byłaby chętna do zamieszkania w mikrokawalerce. Kasia ma swoje określone potrzeby. Nie są one wymagające, wręcz minimalne.
Wywiady pogłębione oraz dzienniczki wykazały, że przyszli użytkownicy kawalerki spędzają bardzo mało czasu w domu. Jeśli już w nim przebywają, to wykonują tam podstawowe funkcje życiowe. Wynika z tego, że wiele czynności może wykonywać za pomocą dwóch bazowych miejsc: łóżka i kuchni.
IDEA
Szkic produktu
Podczas tworzenia mapy strony powoli zaczęły mi się kształtować pomysły na układ każdego ekranu, co powinno się znaleźć, a może co przydałoby się umieścić na danej podstronie. Do stworzenia „low fidelity wireframes” posłużyłam się moimi umiejętnościami szybkiego szkicowania. W ten sposób wycięłam model i mogłam dać go do przetestowania moim użytkownikom.
Produkt w kontekście
Podczas tworzenia mapy strony powoli zaczęły mi się kształtować pomysły na układ każdego ekranu, co powinno się znaleźć, a może co przydałoby się umieścić na danej podstronie. Do stworzenia „low fidelity wireframes” posłużyłam się moimi umiejętnościami szybkiego szkicowania. W ten sposób wycięłam model i mogłam dać go do przetestowania moim użytkownikom.
Sytuacje życiowe
Aby łatwiej wyobrazić sobie architekturę aplikacji, stworzyłam mapę decyzyjną, jak może poruszać się użytkownik po aplikacji. Aplikacja nie jest skomplikowana i na wstępie ograniczyłam się do kilku funkcjonalności, dlatego stworzenie mapy nie wymagało wykorzystywania dodatkowych narzędzi do planowania np. sortowanie kart do ułożenia i wyboru funkcjonalności.
Sytuacje życiowe
Aby łatwiej wyobrazić sobie architekturę aplikacji, stworzyłam mapę decyzyjną, jak może poruszać się użytkownik po aplikacji. Aplikacja nie jest skomplikowana i na wstępie ograniczyłam się do kilku funkcjonalności, dlatego stworzenie mapy nie wymagało wykorzystywania dodatkowych narzędzi do planowania np. sortowanie kart do ułożenia i wyboru funkcjonalności.
PROTOTYP
Wirtualny prototyp
Podczas tworzenia mapy strony powoli zaczęły mi się kształtować pomysły na układ każdego ekranu, co powinno się znaleźć, a może co przydałoby się umieścić na danej podstronie. Do stworzenia „low fidelity wireframes” posłużyłam się moimi umiejętnościami szybkiego szkicowania. W ten sposób wycięłam model i mogłam dać go do przetestowania moim użytkownikom.
Sytuacje życiowe
Aby łatwiej wyobrazić sobie architekturę aplikacji, stworzyłam mapę decyzyjną, jak może poruszać się użytkownik po aplikacji. Aplikacja nie jest skomplikowana i na wstępie ograniczyłam się do kilku funkcjonalności, dlatego stworzenie mapy nie wymagało wykorzystywania dodatkowych narzędzi do planowania np. sortowanie kart do ułożenia i wyboru funkcjonalności.
REALIZACJA
Wirtualny prototyp
Podczas tworzenia mapy strony powoli zaczęły mi się kształtować pomysły na układ każdego ekranu, co powinno się znaleźć, a może co przydałoby się umieścić na danej podstronie. Do stworzenia „low fidelity wireframes” posłużyłam się moimi umiejętnościami szybkiego szkicowania. W ten sposób wycięłam model i mogłam dać go do przetestowania moim użytkownikom.
Sytuacje życiowe
Aby łatwiej wyobrazić sobie architekturę aplikacji, stworzyłam mapę decyzyjną, jak może poruszać się użytkownik po aplikacji. Aplikacja nie jest skomplikowana i na wstępie ograniczyłam się do kilku funkcjonalności, dlatego stworzenie mapy nie wymagało wykorzystywania dodatkowych narzędzi do planowania np. sortowanie kart do ułożenia i wyboru funkcjonalności.
.
poznaj mnie bliżej …
CO CHCESZ TERAZ ROBIĆ?
wróć do portfolio
.
skontaktuj się